कविता

कोणीच नसावे आपले स्वतःचे

konich-nasave-aapale

कोणीच नसावे आपले स्वतःचे आपलेपणाचा भासच नको कोणतीच नाती नसावी खरी खोटा तो विश्वासच नको कोणतीच नसावी वाट सुखाची आशेवरचा प्रवासच नको कोणतेच नसावे कारण जगण्याला निरंतर चालणारे ते श्वास च नको

पुढे वाचाकोणीच नसावे आपले स्वतःचे

शब्द पुरेसे नसले तरी

shabd-purese-nasale-tari

शब्द पुरेसे नसले तरी प्रेम अबोल राहत नाही ते व्यक्त होतं कधी कोणाच्या विचारांतून तर कधी कोणाच्या वागण्यातून कधी कोणाच्या हसण्यातून तर कधी कोणाच्या रडण्यातून कधी कोणाच्या नजरेतून तर कधी कोणाच्या स्पर्शातून कधी कोणाच्या काळजीतून तर कधी कोणाच्या रागातून प्रेम…

पुढे वाचाशब्द पुरेसे नसले तरी

जूळले विचार, जूळली मने

julale-vichar

जूळले विचार जूळली मने पण विश्वासाची नाती कधी जूळलीच नाही चिंब भिजली ती माझ्या मैत्रीत पण माझ्या मैत्रीची खोली तिला कळलीच नाही

पुढे वाचाजूळले विचार, जूळली मने

ओझरत्या नजरेने

ozaratya-najarene

ओझरत्या नजरेने शेवटचे तुला पाहीन मी तुझ्या सांगण्यावरून तुझ्यापासून दूर जाईन मी तुझे हृदय देशील ही तु दुसऱ्या व्यक्तीला पण तुझ्या हृदयात अविस्मरणीय आठवण बनून राहीन मी

पुढे वाचाओझरत्या नजरेने

कोमल हातांनी जपलेल्या फुलाच्या

komal-hatani-japlelya

कोमल हातांनी जपलेल्या फुलाच्या विखुरलेल्या पाकळ्या झाल्या प्रेमाने घट्ट बांधल्या गेलेल्या गाठी अलगद मोकळ्या झाल्या रेशमापेक्षा नाजुक ऋणानुबंधांच्या छिन्न विछिन्न साखळ्या झाल्या

पुढे वाचाकोमल हातांनी जपलेल्या फुलाच्या

रंगहिन वाटे चित्र सारे

rangahin-vate-chitra-sare

रंगहिन वाटे चित्र सारे हरवल्यात सगळ्या रंगछटा धुसर दिसती सर्व दिशा काळोखात निजल्या सगळ्या वाटा मी आता केवळ एका निश्चल सागरा सारखा शमल्या आहेत सगळ्या लाटा

पुढे वाचारंगहिन वाटे चित्र सारे